Neki dan dobih od moje drugarice Sene album sa fotografijama iz nama daleke i malo poznate zemlje Armenie. Tamo je u svojstvu posmatraca UN na izborima odrzanim u junu ove godine bila njena kcerka Belma (bila ‘gost’ ovog bloga u Januaru 2006).
Belma radi u ‘Centru za zrtve torture’ u Mineapolisu. Od 2004-te Centar ima specijalni status pri UN. Taj specijalni status pruza mogucnost da strucnjaci centra rade kao tehnicki eksperti i savjetnici za vlade mnogih zemalja u svijetu i za UN sekreterijat.
Kako je slika bilo mnogo, izabrala sam neke. Na nekima ce vam se uciniti kao da ste u Bosni, na drugima se vide gradjevine i tuga socijal realizma, a na ostalima je Belma sa kolegama.
P.S. Belmine slike su me zainteresovale pa sam procitala dosta toga o Armeniji. Najtuzniji dio price o toj zemlji i njenim stanovnicima je genocid nad armencima pocinjen pocetkom dvadesetog vijeka od strane tadasnje turske vlasti. Cak i nakon skoro jednog stoljeca, zvanicna Turska nece da prizna istinu o tom genocidu.
Zvuci poznato, zar ne?
Emira
|
Belma (druga s lijeva) i njen tim |
|
Plava dzamija |
|
Djeca |
|
Fabrika konjaka |
|
Jerevan |
|
Jerevan |
|
Karajan, rudarski gradic |
|
Katedrala, 2001. |
|
Mt. Ararat |
|
Mt. Ararat |
|
Orkestar u restoranu |
|
Ovce na putu |
|
Trg republike u Jerevanu |
|
U Karajanu |
|
Ko bi rek'o da nije Bosna? |
|
Trg Republike |
Labels: evropa, mladja raja, putovanja
0 Comments:
Post a Comment
<< Home